denizin ötesi
Chihei Hatakeyama sanıyorum tanışmak istediğim ve iletişim kurarsak aynı dili konuşacağımızdan emin olduğum insanlardan biri. Bu çıkarımı sadece ürettiği seslerle yapıyor olmak iddialı olabilir ama bunda da bir sakınca görmüyorum. VOID XXVII için albüm kapağında bu topraklardan bir fotoğraf kullanması düşündürdü. Avrupa seyahati sonrası ki buralara da uğradığı belli gelen ilham sonrası üretilmiş. Belki dinlerseniz ve onun aracılığıyla konuşabiliriz.
Deniz niçin alıp başını gitmiş onunla anlıyoruz diye bir not almışım. Buradan aslında denize ya da aşık olunan şeyleri tüketmeme çabasına doğru yol alabiliriz. Tüketimin aslında çok büyük bir kısmının gereksiz olduğunu ya da tüketim kültürünün toplumun bu kadar mutsuz olmasını sağlayan temel faktörlerden biri olduğuna dair çeşitli söylemlerde de bulunabiliriz.
Butimar bir kuştur, deniz kıyısına çöker, denizin bir gün kuruyacağını düşünür. Bu tasa yüzünden de su içmez hiç.
Fakat bütün bunları yazar ve dinlerken, içinde bulunulan açık denizde bulunma hissi ve karaya varıp varılamayacağı ya da bunun hangi kara parçası olup olmadığının bilinmediği bir düzlemde yazma gerekliliği olduğunu düşünmüyorum. Çünkü yine Spinoza'dan biliyoruz ki "İyiyi arzulamayız, arzuladığımız şey iyidir."