hadi bir ses duy
Üzümlerin şarap olmak üzere yola koyulduğu bir mevsimde başlamak... Neden bağbozumu denildiği ya da bağın üzümsüz bırakılma çabası olarak tanımlandığı aslında başka bir yazının konusu olabilir. Belki ileride olur. Ancak "başlamak" demenin aslında son derece yanlış olduğu gerçeği de mevcut. Bitmeyen bir şey, gerçekten başlayabilir mi?
Farklı bir noktadan gelindiğinde ise bitmek, sona ermek, uzaklaşmak, kaybolmak, yok olmak, göçmek, sessizleşmek, hareketsizleşmek, ayrılmak, gözleri yummak, can vermek gerçekleştiğinde ne kadar mümkün? Hala bir şekilde sesini duyabildiğimiz o çok güzel insan Gökçe aramızdan ne kadar ayrılmış olabilir? Hadi Bir Ses Duy
Yanılmıyorsam bir pagan ermişi şöyle diyordu: "Ben aslında hiçbir şey yapmıyorum, bir şeyin ortaya çıkabilmesi için gerekli şartları yaratıyorum." Burası için de aynı şey söz konusu olabilir mi göreceğiz derken yılların less'i bile uykusuz kaldıysa ve biri de kalksın, bağırsın bugün "yeter!" diye diye ortaya çıkıyorsa aslında biraz gökyüzüne bakıp hareket etme vakti gelmiştir. Ve sanırım bu hareket bütün bunların bir sonucudur.
İlk hamlenin dağınıklığı her zaman olabilir. ne de olsa bir şekilde başlamak gereklidir ve hepsinin özeti ve Ece Ayhan’cası galiba olabilir: “Sorun eskidir kardeşler, yeni hiç değildir.”